به گزارش اتاق خبر ۱۰۰ استارتاپ، دوازدهمین رویداد کارآفرینان بزرگ ایران با حضور سیده فاطمه مقیمی، مدیرعامل شرکت حمل و نقل بین‌المللی سدید بار، رئیس هیئت مدیره اتاق مشترک ایران و گرجستان و رئیس کانون زنان بازرگان ایران و رضا زمانی، نویسنده کتاب نامه‌ای به فرزندم، مشاور و مدرس کارآفرینی بعد از ظهر دوشنبه اول آبان ۱۴۰۱ در باغ بهشت برگزار شد.
سیده فاطمه مقیمی متولد سال ۱۳۳۷ در تهران و اصالتا گیلانی است. باوجود علاقه بسیار به رشته پزشکی، به اصرار پدرش، وارد حوزه مهندسی شد و مدرک کارشناسی خود را در رشته مهندسی عمران گرفت. سپس برای ادامه تحصیلات به خارج از کشور رفت. مقیمی پس از اتمام تحصیلات خود به ایران بازگشت و در یک شرکت حمل و نقل مشغول به کار شد.
مدیرعامل شرکت حمل و نقل بین‌المللی سدید بار با اشاره به این که برای زنان در حوزه عمران کار نبود، بیان کرد: کار حمل و نقل را دوست نداشتم، مهندسی عمران را نیز دوست نداشتم. یک سال بعد از انقلاب برای استخدام به عنوان مترجم به یک شرکت حمل و نقل رفتم. بعد از مدتی مدیریت بخشی از شرکت را به من سپردند، آرام آرام به حوزه حمل و نقل علاقه‌مند شدم. اعتقاد دارم که برای موفقیت در کاری باید عاشق آن بود.
وی افزود: کار تقسیم‌بندی زنانه و مردانه ندارد، اقتصاد را نمی‌توان به نوع جنسیت تفکیک کرد. اقتصاد به علاق افراد و آموزش‌هایی که دیده‌اند برمی‌گردد. پس از چند سال فعالیت در این حوزه، مدیر داخلی یک شرکت بزرگ در حوزه حمل و نقل دریایی شدم. در انجمن حمل و نقل حضور پیدا کردم تا افراد بیشتری را بشناسم. وقتی وارد حوزه حمل و نقل شدم ۳۰ تا ۴۰ شرکت در این صنعت فعال بودند اما حالا بیش از ۹۰۰ شرکت در حمل و نقل فعالیت دارند.
مقیمی با بیان این که در سال ۱۳۶۲ به پیشنهاد همسرم استارت تاسیس شرکت خودم را زدم، اظهار کرد: در ابتدا مقاومت می‌کردم و می‌گفتم که نمی‌شود اما همسرم معتقد بود به دلیل علاقه زیادی که دارم، می‌توانم شرکت را ایجاد کنم. بدین ترتیب راه تاسیس شرکت را پیش گرفتم. برای ثبت شرکت ابتدا باید کارت بازرگانی داشته باشید، در آن زمان صدور کارت بازرگانی دست وزارت بازرگانی بود. چندین بار درخواست دادم و رد شدم، بارها از اتاق‌های مدیران و روسا بیرون شدم، این اتفاقات باعث شد که با خودم عهد ببندم که آنچه با من شد را در حق دیگری نکنم.
رئیس هیئت مدیره اتاق مشترک ایران و گرجستان ادامه داد: درنهایت یک هفته پس از عزل یکی از معاونان وزارت راه، درخواست مجدد برای صدور کارت بازرگانی دادم و قبول شد. سال ۱۳۶۳ به سراغ ثبت شرکت رفتم، در آن زمان ثبت شرکت باید با مجوز وزارت راه انجام می‌شد، این وزارتخانه در آن سال اعلام کرد همه مدیران حوزه حمل و نقل باید دوره حمل و نقل را در دانشگاه آزاد واحد جنوب بگذرانند. این دوره یک ترم بود، گذراندم، امتحان دادم و قبول شدم و با این مدرک برای صدور مجوز ثبت شرکت به وزارت راه رفتم.
رئیس کانون زنان بازرگان ایران بیان کرد: درنهایت مجوز یک ساله فعالیت را با هزار شرط و شروط گرفتم. در یکی از اتاق‌های دفتر کار همسرم شروع به کار کردم. شرکت یواش یواش رشد کرد. راننده‌ها وقتی می‌دیدند که یک زن مدیرعامل شرکت است دو جور فکر می‌کردند: اول این که زن است و می‌شود سرش را کلاه گذاشت. دوم این که زن است با صداقت کار می‌کند. بیش از ۲۰۰ راننده جذب شرکت شدند و به دلیل خدمات و مزایایی که به رانندگان می‌دادیم، هر کدام از راننده‌ها تبدیل به مبلغ شرکت ما شدند.
مدیرعامل شرکت حمل و نقل بین‌المللی سدید بار با بیان این که از دهه ۷۰ وارد کارهای تشکلی و ایجاد انجمن‌ها شدم، تصریح کرد: چهار دوره در انجمن شرکت‌های حمل و نقل بین‌المللی حضور داشتم. ۱۳ سال رئیس حل اختلاف این انجمن بودم. کتاب‌هایی را ترجمه و تالیف کردم که منتشر شده‌اند. کانون زنان بازرگان را با این هدف راه انداختم که با استفاده از تجاربم به زنان کمک کنم تا مشکلات را پشت سر بگذارند. در سال ۱۳۶۸ گواهینامه پایه یکم را گرفتم.
وی در پاسخ به این پرسش که دلیل موفقیت‌تان را چه می‌دانید، اظهار کرد: هر آدمی در کنارش به یک انسان همراه نیاز دارد. توصیه‌ام به جوانان این است که برای یادگیری و کسب تجربه در بنگاه‌های دیگران مشغول به کار شوید، حتی اگر سرمایه اولیه راه‌اندازی سرمایه را دارید. باید شاگردی کرد، باید خاک صحنه را خورد تا یاد گرفت. کارآموزی کنید، یاد بگیرد و بعد کسب و کار خودتان راه بندازید.
